راهکارهای سلامتی برای عبور ایمن از شرایط بحرانی؛
به شایعه گوش ندهید؛ سلامت روان در گرو آگاهیست
دکتر شریفی در ادامه، اظهار داشت: ترس در این شرایط، طبیعی است، ولی آمادگی می‌تواند جان ما و عزیزان‌مان را نجات دهد. بدین منظور مجموعه‌ای از رفتارهای مسئولانه برای خانواده‌ها در جهت ارتقای آمادگی و حفظ آرامش، به شرح ذیل ارائه می‌گردد:
۱.از خریدهای هیجانی و تجمع در صف‌ها بپرهیزید؛• خرید بیش از نیاز، تنها باعث کمبود مصنوعی، استرس عمومی و ناپایداری اجتماعی می‌شود.• به‌جای انبار کردن، اقلام ضروری را به اندازه و به‌موقع تهیه کنید.
۲.از سفرهای غیرضروری بین‌شهری پرهیز کنید؛• جاده‌ها ممکن است شلوغ، ناایمن و یا حتی مسدود شوند.• سفر بی‌برنامه، شما و خانواده‌تان را در معرض خطر قرار می‌دهد.• در خانه بمانید، مراقب باشید و اجازه دهید مسیرهای امدادی و مدیریت بحران باز بماند.
۳.از حضور در مناطق حادثه‌دیده یا انتشار تصاویر ناگوار خودداری کنید؛• حضور افراد غیرضروری، عملیات امدادرسانی را مختل کرده و جان دیگران را به خطر می‌اندازد.• تماشا و بازنشر صحنه‌های خشن یا ناگوار، به روان شما آسیب می‌زند و باعث اضطراب عمومی می‌گردد.
۴.اخبار را تنها از منابع رسمی دنبال کنید؛• شایعه، سلاح پنهان جنگ روانی است؛ به دام آن نیفتید.• اطلاعیه‌های رسمی را از فقط رسانه‌های معتبر دنبال کرده و در بازنشر محتوا دقت کنید.
5.در صورت هشدار حمله، پناه‌گیری صحیح داشته باشید؛• در خانه بمانید. به محض شنیدن هشدار، به اتاقی بدون پنجره یا زیرزمین بروید.• درها و پنجره‌ها را ببندید، درزها را با حوله مرطوب یا نوار چسب بپوشانید.• لباس بیرونی را درآورید و دوش بگیرید. ذرات ممکن است روی لباس یا پوست نشسته باشند.• تهویه، کولر یا فن‌های متصل به بیرون را خاموش کنید.• اگر از سوی مراجع رسمی اعلام شد، قرص ید مصرف کنید (فقط با دستور رسمی برای جلوگیری از جذب ید رادیواکتیو توسط بدن).
6.خانه را برای چند روز آماده نگه دارید؛کوله اضطراری خانواده شامل:• آب آشامیدنی، غذای خشک یا کنسروی (برای ۳ روز)• داروهای ضروری، کمک‌های اولیه، ماسک، دستمال، چراغ قوه، پاوربانک، مدارک، وسایل بهداشتی• حفظ تماس با افراد آسیب‌پذیر (سالمندان، کودکان، بیماران) و تنها نگذاشتن آن‌ها
7.با کودکان چطور رفتار کنیم؟الف) نگاه و صدای ما، اولین تکیه‌گاه آن‌هاست• کودکان بیش از حرف‌ها، رفتار و احساسات ما را می‌فهمند.• با زبان ساده بگویید:«گاهی در دنیا کشورها اختلاف دارند، اما ما مراقب تو هستیم.»ب) الگوی آرامش باشید، نه قربانی اضطراب• کودکان اضطراب شما را از چشمان‌تان می‌خوانند. خودتان را تقویت کنید تا پناه عاطفی آن‌ها باشید.پ) برنامه روزمره کودک را حفظ کنید• خواب، غذا، بازی و حتی خندیدن، پیام «امنیت» به کودک می‌دهد.ت) به کودک نقش معنادار بدهید• حتی وظایف کوچک مثل روشن کردن چراغ قوه، چیدن کیف اضطراری، آب دادن به گلدان‌ها، به کودک حس کنترل و مشارکت می‌دهد.
8.پیام نهایی برای همه خانواده‌ها؛بحران، با عقل و مهربانی، قابل‌مدیریت است. پس بیایید نه بترسیم، نه بی‌تفاوت باشیم، نه هیجان‌زده شویم، نه بی‌برنامه باشیم و یادمان باشد که مسئولیت فردی ما، امنیت جمعی را می‌سازد.
نظر دهید